Orientation & verdere verkenning van de omgeving - Reisverslag uit Istanbul, Turkije van Pieter Konings - WaarBenJij.nu Orientation & verdere verkenning van de omgeving - Reisverslag uit Istanbul, Turkije van Pieter Konings - WaarBenJij.nu

Orientation & verdere verkenning van de omgeving

Door: Pieter

Blijf op de hoogte en volg Pieter

20 September 2007 | Turkije, Istanbul

Laat ik weer verdergaan waar ik gebleven was: bij het avondeten bij Hakan. Vlak voor het eten kwam er nog een Hakan binnen en die begon Nederlands tegen me te praten. Hij bleek hier 2 jaar geleden op uitwisseling geweest te zijn en nu is hij hier terug sinds een paar maanden om z’n bedrijfje op te zetten (volgens Tanju verkoopt ie stroopwafels, Hakan zelf had het over handel met China). Het was wel leuk weer even Nederlands te horen, ook goed voor de Turken hier, want die praten de hele tijd alleen maar Turks met elkaar (geen UCU etiquettes hier dus..), konden ze ook eens merken hoe het is als je er niks van verstaat, maar zo erg is het niet om de hele tijd Turks te horen, dan gaat het leren vast ook wat sneller. Het avondeten was in ieder geval lekker, het bestond uit de standaard soep (iets roods, geen idee wat ’t is, en ze kunnen het zelf ook niet uitleggen), macaroni en salade. Net zo lekker en gezond als de andere maaltijden die ik hier gehad heb. Alleen ook net zo veel, die Turken doen natuurlijk bijna allemaal ramadan, en ze verwachten dat ik ’s avonds net zo veel eet als hen. Vandaar dat ik overdag dus ook bijna niks eet, ik eet ’s avonds genoeg om de rest van de volgende dag op te teren. Na het eten ben ik nog even langs de studieruimte geweest, dat zit bij de bibliotheek en heeft een goede draadloze internetverbinding, vanuit daar zal ik dus de meeste MSN gesprekken voeren en ook deze verhalen uploaden. Om 12 uur begon de voetbalwedstrijd voor de exchange studenten, de enige exchange student buiten mij was een Amerikaans meisje dat alleen maar kwam kijken. Maar het was toch leuk om weer te spelen, hoewel het voor de rest een vrij slechte wedstrijd was. De tijd is vanwege de ramadan trouwens, omdat iedereen rond 19:30 heel veel eet, duurt het even voordat het eten verwerkt is en ze weer een beetje kunnen bewegen. Dat gebeurt op kleine voetbalveldjes (zoals de pitch op de UCU campus) waar je van te voren moet inschrijven en vervolgens een bedrag per persoon moet betalen. Er zijn veel van dit soort veldjes door de hele stad, maar ze zijn bijna altijd bezet. Ik geloof dat we iets meer dan 4 euro p.p. betalen, maar dan is ’t wel goed onderhouden, is er een kleedkamer en een mooi scorebord.
Dinsdag werd ik laat wakker, het was ook laat geworden bij het voetballen, dus er was niemand meer thuis. Ik heb een aflevering van Lost gekeken, beetje zitten internetten in de studieruimte en onderweg wat eten gekocht. Om 3 uur begon de “orientation”, wat presentaties van het international office en wat jongens van de exchange commission over de universiteit, Istanbul en het openbaar vervoer. Na de presentaties in een hele mooie oude zaal met orgel kregen we een tour over de enorme campus. Vergeleken bij UCU is ie enorm tenminste, er studeren 10.000 studenten. Wat me verbaasde waren de meisjes met hoofddoekjes, ik dacht dat dat verboden was. Dat bleek ook het geval, maar schijnbaar is er een uitzondering voor Boaziçi Üniversitesi... Daarna liepen we naar het restaurant waar we met alle exchange studenten aten. Ondertussen kwam ik nog een jongen tegen die ik uit Utrecht ken (een beetje), Nils, een Noorse jongen die op UCU studeert. Ook sprak ik met wat anderen, maar ja, ik ben hier eigenlijk niet om nog meer Nederlanders en Amerikanen te ontmoeten, die hebben we in Nederland ook wel... Het eten in het restaurant was OK, maar kon toch echt niet tippen aan de andere maaltijden die ik hier heb gehad. Na afloop gingen we naar Tophane, een sub-buurtje dat bekend staat om de waterpijp cafés. Daar hebben we 2 uur waterpijp gerookt, thee gedronken en tavla (backgammon) gespeeld, erg gezellig. Toen werden we met de bus naar huis (of naar campus eigenlijk, maar dat is vrijwel hetzelfde voor mij) gebracht, daar hebben we nog een beetje na zitten praten en weer laat naar bed gegaan.
Dan zijn we alweer bij woensdagochtend aan beland, ook toen weer laat opgestaan waardoor ik weer niemand aantrof. Het was toch tijd om een Turks telefoonnummer te gaan regelen, dus ben ik er in m’n eentje op uit getrokken. Ik moest weer in Ak Merkez zijn, het grote winkel centrum waarvan ik al eerder een foto heb geplaatst. Het systeem hier is een beetje vaag, je telefoon moet eerst geregistreerd zijn voordat je je SIM kaart kan gebruiken, maar donderdagochtend kreeg ik eindelijk verbinding. Jullie kunnen me nu bereiken op +9085384655937. Het winkel centrum is in dezelfde straat als mijn kamer, maar toch een paar kilometer verderop, dus het was een flinke wandeltocht. Op de terugweg heb ik Yasin gebeld, een jongen die ik vorig jaar ontmoet heb, om hem op de campus te ontmoeten. Daar heb ik eerst een nootboekje gekocht om m’n Turkse woorden en uitdrukkingen in op te schrijven en een beetje rond gelopen voordat hij er was. Samen hebben we nog even mijn courses proberen te regelen, een toelatingsverzoek voor een van mijn courses was namelijk geweigerd, terwijl dat normaal niet de bedoeling is. Ik heb de lerares van de course gemaild, en ’s avonds kreeg ik een mail terug dat het goed was, dus ik heb nu ook Introduction to Management aan mijn lijstje kunnen toevoegen. ’s Avonds ben ik met Tanju (in wiens appartement ik woon) ergens gaan eten, opnieuw niet zo lekker als de home made Turkse maaltijden, maar wel lekker. Ik heb ook voor het eerst vlees gegeten, maar dat was misschien vooral omdat ik dacht dat het iets anders was. Maar goed, het is misschien wel een eerste stap naar de bevrijding.
’s Avonds ben ik weer naar de studieruimte gegaan om wat dingen te regelen en mezelf op de hoogte te houden van de ontwikkelingen in de Nederlandse politiek en het Utrechtse campus leven. Toen ik thuiskwam, kwam er nog een andere gast, een Chinese student uit Duitsland. Met hem en Tanju heb ik de hele avond zitten praten over van alles, thee gedronken en chips gegeten. Erg gezellig, dat zijn toch een soort avonden die je in Nederland niet gauw hebt, al is het alleen maar omdat je daar constant tv, internet, telefoon en allerlei andere onrustige invloeden hebt.
Donderdag heb ik extreem weinig gedaan, een beetje Lost gekeken, een beetje zitten internetten, en m’n courses rond gekregen. Ik heb nu: Turkish for Foreigners I, Introduction to Management, Logic I, Business Law en Microeconomics I. Ik moet alleen nog toestemming krijgen van mijn advisor hier en van UCU, maar ik ga er vanuit dat dat wel lukt.

En nog wat foto's:
http://utrecht.facebook.com/photo.php?pid=135569&l=1f819&id=226700492
http://utrecht.facebook.com/photo.php?pid=135570&l=f739e&id=226700492
http://utrecht.facebook.com/photo.php?pid=135571&l=2bae7&id=226700492
http://utrecht.facebook.com/photo.php?pid=135572&l=67e66&id=226700492
http://utrecht.facebook.com/photo.php?pid=135573&l=2799b&id=226700492
http://utrecht.facebook.com/photo.php?pid=135574&l=12257&id=226700492

  • 20 September 2007 - 22:19

    Jonne:

    dag pieter!

    erg leuk je blogje! ik ga je flink volgen hoor!

    ltrs!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Turkije, Istanbul

Uitwisseling naar Istanbul

Recente Reisverslagen:

28 December 2007

Izmir, Efes, Pamukkale en Kerst

14 December 2007

Sinterklaas & Bursa

12 December 2007

Ankara en zo

14 November 2007

Kapadokya, Edirne en bezoek uit Nederland

16 Oktober 2007

Zwarte Zee kust trip
Pieter

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 162
Totaal aantal bezoekers 19922

Voorgaande reizen:

10 Juni 2009 - 14 Augustus 2010

Stage in Guatemala

16 September 2007 - 16 Januari 2008

Uitwisseling naar Istanbul

Landen bezocht: