De laatste eerste les & weekend!

Donderdag begon mijn eerste les pas om 12 uur, dus ik kon lekker rustig opstaan. Mijn eerste les, logic, was in een raar houten gebouw ergens achteraf weggedrukt achter 2 tennisvelden, de akoestiek was ook heel erg slecht. Maar de les was okee en de leraar legt goed uit met veel voorbeelden en we gaan niet te snel. De les was maar 50 minuten en dat is toch wel vervelend, want de leraar was ook al laat, en je mist dus zo 10 procent van je totale lestijd. Nog vervelender was dat ik daarna (10 minuten later) weer les had op de andere campus, dat was dus dringen voor de shuttle bussen, gelukkig konden wij in de eerste die aankwam, maar ik was toch nog 5 minuten te laat voor de les. Tot 10 minuten na het officiële begin van de les kwamen nog veel mensen binnen, toen begon de les dus ook pas, 20 procent van de totale lestijd... Voor de rest was de les wel okee. Net als de les Turks die ik erna had (weer op een andere campus, maar gelukkig een uur pauze). ’s Avonds hebben we weer met z’n allen gegeten en om kwart voor 11 gingen we op weg naar ’t voetbalveld, waar we om half 12 (ja, ’s avonds) een wedstrijd zouden spelen met de exchange studenten. De wedstrijd was mooi, ’t ging gelijk op en op ’t einde wonnen wij met 14-10. Ook weer wat nieuwe mensen ontmoet. Deze nieuwe mensen hadden zich alleen niet gerealiseerd dat er huur betaald moet worden voor het veld (10 lira, zo’n €6 p.p.), net als ik de eerste keer trouwens, maar gelukkig hadden ze toch wat bij zich, dus ’t was geen probleem.
Vrijdag begon mijn eerste en enige les (business law) om 11 uur, toen had ie tenminste moeten beginnen. Woensdag was de les van deze course ook al niet doorgegaan, en ook nu was de leraar er niet. Ik was al een kwartier te laat doordat ik de gebouwen door elkaar had gehaald, maar de leraar was er nog steeds niet. Ik ben dus maar in de studieruimte gaan zitten en na een uur ben ik nog eens gaan checken of hij niet toch nog was komen opdagen, de andere leerlingen waren nog steeds aan het wachten (als die Turken ook eens zulk geduld in ’t verkeer hadden...), dus ik heb ook nog maar even gewacht. En om 12 uur kwam de leraar inderdaad aan lopen, dus toch nog les, eindelijk. Hij begon te vertellen over zijn regels “the first rule is that I will always be late, sometimes 15 minutes, sometimes 20 minutes and sometimes even 30 minutes; the second rule is that you can come and leave whenever you want, but if you leave to get coffee, bring some coffee for me as well”. Dat was dus wel een positieve start van de course, hoewel ik hoop dat ie ’t wel een beetje serieus neemt. Maar hij schijnt de Moszkowicz van Turkije te zijn, hij heeft 6 auto’s (waaronder een Porsche en een Ford Mustang) en heeft de grootste maffia kopstukken verdedigd. Wel een interessante en succesvolle man dus. Maar na 15 minuten zei hij dat we weer mochten gaan, hij vond ’t te warm. De course gaat wel vooral over het Turks rechtssysteem, maar volgens de leraar zijn de meeste dingen die we leren ook van toepassing op de Europese systemen, dus ik zou er wel iets aan moeten hebben.
Na de les ben ik even op zoek gegaan naar een boek voor m’n micro-economisch course. Een andere Nederlandse uitwisselingsstudent raadde me aan naar een van de copy shops te gaan. Hij bracht me naar een copy shop waar kopieën van boeken verkopen die er als echte boeken uitzien, van buiten lijken ze er tenminste heel erg op, aan de binnenkant zie je wel dat ’t gewoon gekopieerde velletjes zijn, maar het is wel redelijk stevig, en uiteraard goedkoop. Ik weet dat het niet ethisch verantwoord is, maar ik heb ‘m toch gekocht (25 lira i.p.v. 60).
Daarna ben ik naar het zwembad gegaan, die is bij ons in de straat en maar 5 lira (±€3) voor studenten. Daar heb ik een uurtje baantjes getrokken, was wel goed om weer eens een beetje aan m’n conditie te werken, merkte dat die toch wel hard achteruit was gegaan. De rest van de dag heb ik een beetje uitgerust van deze inspanning. Als avondeten wat fast food (broodje friet) bij het restaurant onder ons appartement gehaald en samen met 2 Nederlands Turkse vrienden opgegeten. Daarna ben ik nog met Serkan (1 van die 2, degene die bij mij in ’t appartement woont) nog een rondje gaan lopen.
Zaterdag heb ik ook met Serkan doorgebracht. Aangezien het nog steeds hartstikke lekker weer was (zo’n 28 graden), had ik geen zin om de hele dag binnen te zitten. Dus we zijn naar de kade van de Bosporus gelopen, vanaf daar de bus naar Ortaköy genomen, daar een beetje rond gelopen en toen de Bosporus tourboot genomen. Die had ik vorig jaar ook al gedaan, maar toch wel leuk om weer te doen nu ik wat meer herken. Na de tour van een uur zijn we naar Taksim gelopen, een van de meest bekende buurten van Istanbul, waar de kalverstraat van Istanbul is, het Nederlandse consulaat en het uitgaanscentrum. Voor de rest is het niet zo heel erg bijzonder, de winkels zijn vooral internationale ketens als Starbucks en zo. Vervolgens hebben we de metro naar Levent genomen en een halte te laat uitgestapt. Daardoor moesten we over vangrails klimmen en autowegen oversteken om het winkelcentrum daar te bereiken. Het winkelcentrum zou een van de duurste van Istanbul zijn en heeft een erg mooi ontwerp (zie de foto’s op http://picasaweb.google.com/pieterkonings/UitwisselingTurkijeHerfst2007). Daar hebben we even rondgelopen en Serkan heeft een zwembroek gekocht. Daarna zijn we teruggegaan naar huis, in de straat in een restaurantje gegeten (voor-, hoofdgerecht en een drankje gehad voor ±€10 voor 2 pers.) en toen naar het zwembad gegaan. Eerst hebben we een uurtje in de gym bij het zwembad in de touwen gehangen en toen hebben we nog even gezwommen. Serkan alleen iets korter dan ik, hij had geen badmuts op en dat mag niet, ook al zijn z’n wimpers nog langer dan z’n hoofdharen... Daarna hebben we thuis nog een tijdje zitten chillen met Ibrahim (een van m’n huisgenoten) en dat was weer ’t einde van de dag.
Vandaag (zondag) zit ik een beetje in de bieb en vanavond gaan we met wat jongens van de exchange commision naar een diner bij een Turkse familie aan de Aziatische kant. Dat zal ook wel weer leuk en lekker worden. De rest van de week wordt waarschijnlijk een beetje saai, dus ik zal jullie niet langer vervelen met elke 3 dagen zo’n lang verhaal. Misschien een keer per week of zo.
De groeten!